ΗΜΕΡΙΔΑ
«Και οι Αστυνομικοί έχουν μάνες»
Χαιρετισμός του Προέδρου της Π.Ο.ΑΣ.Υ. κ. Χρήστου ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
Κυρίες και κύριοι,
Σας καλωσορίζω στη σημερινή μας Ημερίδα, εκφράζοντας κατ' αρχήν ένα μεγάλο ευχαριστώ στον άνθρωπο που με τη στάση του πυροδότησε το ενδιαφέρον μας, ώστε να πάρουμε αυτήν την πρωτοβουλία και να βρεθούμε σήμερα εδώ, προκειμένου να συζητήσουμε ένα θέμα, το οποίο ομολογουμένως το αντιμετωπίζαμε μέχρι σήμερα στενά συνδικαλιστικά. Αξίζει πολλών συγχαρητηρίων η κυρία Τσολερίδου, η οποία τον περασμένο Φλεβάρη, έξω από τα δικαστήρια της Κοζάνης, με εκείνο το εμβληματικό σύνθημά της «Και οι Αστυνομικοί έχουν μάνες», μας έδειξε το δρόμο για να αναδείξουμε τα προβλήματα της οικογένειας του αστυνομικού, ιδίως σήμερα, σε συνθήκες μιας πολύπλευρης κρίσης θεσμών και αξιών στη χώρα μας.
Ως Ομοσπονδία, δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στην επιτυχή έκβαση των εργασιών της Ημερίδας. Ευελπιστούμε ότι ο προβληματισμός που θα αναπτυχθεί και από τους εκλεκτούς προσκεκλημένους μας, θα μας βοηθήσει να ανταποκριθούμε καλύτερα στο ρόλο μας, με στόχο την υπεράσπιση των συμφερόντων των μελών μας, αλλά και για την καταξίωσή μας στην ελληνική κοινωνία.
Ο ρόλος του αστυνομικού, δυστυχώς, εξακολουθεί να αμφισβητείται, αν και πρέπει να μην λησμονούμε ότι ως κοινωνία έχουμε διανύσει μια μεγάλη απόσταση. Έχουμε συμβάλει κι εμείς ως συνδικαλιστικό κίνημα στο να βελτιωθούν σημαντικά οι σχέσεις αστυνομίας και κοινωνίας, δεν έχουμε κατακτήσει βέβαια τον επιθυμητό βαθμό συνεργασίας με τους πολίτες για πολλούς λόγους - ιστορικούς, πολιτικούς ή ακόμη και λανθασμένων, αν θέλετε, δικών μας επιλογών αλλά και απουσίας μιας πολιτικής που θα υπηρετούσε σταθερά, ένα τέτοιο στόχο για μια αστυνομία που θα λειτουργεί πρωτίστως με όρους κοινωνίας, ανεπηρέαστα από κομματικές ή άλλου είδους σκοπιμότητες.
Θέλουμε να πιστεύουμε, ωστόσο, ότι η κρίση που μαστίζει τη χώρα θα μας κάνει τελικά όλους σοφότερους, για να βγούμε κατ' αρχήν από αυτήν την κρίση όσο το δυνατόν λιγότερο τραυματισμένοι και στη συνέχεια για να χαράξουμε μια νέα πορεία.
Η Ομοσπονδία μας αγωνίζεται προς αυτήν την κατεύθυνση και αναζητά συμμάχους. Δεν έρχεται για να «προκαλέσει», αντιθέτως προσέρχεται σε μια συζήτηση ανοικτή, δημοκρατική, καταθέτοντας προτάσεις και ιδέες και αναμένοντας να ακούσει και την αντίθετη άποψη. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, πρέπει να καταλήξουμε και θα καταλήξουμε πιστεύω σε μια κοινή συνισταμένη, που θα βοηθήσει όπως προείπα στην καθημερινή συνδικαλιστική μας δράση και υπηρεσιακή μας λειτουργία.
Δεν θα σας κουράσω με άλλες γενικότητες, νομίζω ότι όλοι ανυπομονούμε να ακούσουμε τις τοποθετήσεις των ειδικών για ένα θέμα εντελώς «αχαρτογράφητο» στα δικά μας ελληνικά δεδομένα.
Σας ευχαριστώ όλους για την παρουσία σας.
