Font Size

Cpanel

fotopoulos_ekklisia

Ο Πρόεδρος της Π.Ο.ΑΣ.Υ.
ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ Χρήστος

ΕΠΙΜΝΗΜΟΣΥΝΗ ΔΕΗΣΗ ΥΠΕΡ ΠΕΣΟΝΤΩΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ

  Πανοσιολογιότατε,
  Κύριε Υπουργέ,
  Κύριε Γενικέ Γραμματέα,
  Κύριε Αρχηγέ,
  Στρατηγοί,
  Εκπρόσωποι Πολιτικών Κομμάτων – Συνδικαλιστικών Οργανώσεων -Φορέων,
  Συγγενείς και φίλοι των αδικοχαμένων συναδέλφων,
  Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,

  Η σημερινή τελετή πραγματοποιείται με πρωτοβουλία των Ομοσπονδιών μας για να τιμήσουμε τη μνήμη όλων εκείνων των συναδέλφων που με τη θυσία τους τίμησαν την Υπηρεσία τους, τίμησαν την Ελληνική Αστυνομία.

  Η Ημέρα Μνήμης των Πεσόντων Αστυνομικών, καθιερώθηκε με απόφαση του 8ου συνεδρίου της Ομοσπονδίας μας το Μάιο του 1997. Η Ελληνική Πολιτεία δεν υιοθέτησε αμέσως την αυτονόητη αυτή πρωτοβουλία μας προφανώς γιατί δεν ήθελε να της υπενθυμίζουμε το δικό της χρέος απέναντι στους Ήρωές μας.

  Ως Ομοσπονδίες όμως, θέλαμε και θέλουμε να τιμούμε τους πεσόντες στο καθήκον, υπενθυμίζοντας την ίδια ώρα στην Πολιτεία το χρέος της και απέναντι στις οικογένειες των Ηρώων του Σώματος, και απέναντι στους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες που έδιναν και δίνουν ανυπεράσπιστοι τη μάχη για την καταπολέμηση του εγκλήματος.

  Γι' αυτό επιμείναμε και καταφέραμε τελικά από το 2001 και εντεύθεν να γίνεται κάθε χρόνο το Α΄ Ψυχοσάββατο η επιβαλλόμενη επιμνημόσυνη δέηση, παρουσία της Ηγεσίας, κεντρικά στην Αθήνα και περιφερειακά σε όλες τις πρωτεύουσες Νομών, με πρωτοβουλία των Πρωτοβαθμίων Ενώσεών μας.

  Είμαστε εδώ επομένως για να υποκλιθούμε με ευλάβεια και ευγνωμοσύνη στους ηρωικούς νεκρούς συναδέλφους μας.

  Είμαστε εδώ για να αποτίσουμε φόρο τιμής στους συναδέλφους μας που έπεσαν μαχόμενοι κατά την εκτέλεση διατεταγμένης υπηρεσίας, αλλά την ίδια ώρα και για να διατρανώσουμε την αδιαπραγμάτευτη βούλησή μας ότι θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας με μεγαλύτερη τόλμη και αποφασιστικότητα.

  Διότι, η προσφορά ακόμα και της ίδιας της ζωής των γενναίων συναδέλφων στον αδυσώπητο αγώνα κατά του εγκλήματος, μπορεί να απορρέει από τον όρκο που έχουμε δώσει όλοι μας για αγώνα μέχρι τελευταίας ρανίδας του αίματός μας ή να συνδυάζεται με τις λαμπρές παραδόσεις του λαού μας που αγωνίζεται διαχρονικά, με κάθε τίμημα, για να νικήσει τα εμπόδια που ορθώνονται στο διάβα του, δεν είναι όμως αυτονόητες αυτές οι αρετές για όλους και όλες, παντού και πάντα, ιδίως μάλιστα σήμερα, στο σύγχρονο κόσμο που διαβιούμε. Οι μάχιμοι συνάδελφοί μας, αντιμετωπίζουν καθημερινά ανυπέρβλητες δυσκολίες, είναι εκτεθειμένοι σε θανάσιμους κινδύνους και ζητούν τη στήριξη όλων μας.

  Ακόμη παραμένει άλυτο και ζητούμενο το πάγιο αίτημά μας για αναγνώριση και θεσμοθέτηση της επικινδυνότητας της εργασίας μας.

  Δεν αρκεί με άλλα λόγια να λέμε από σεβασμό και μόνο προς τους Ήρωές μας, ότι οι συνάδελφοί μας προτάσσουν τα στήθη τους στους παντοειδείς κινδύνους που τους απειλούν καθημερινά, αψηφώντας ακόμα και το θάνατο. Πρέπει να λάβαμε υπόψη μας το SOS που εκπέμπουν.

  Άλλωστε, «οι Καιροί που οι ήρωες κοιμούνταν ήσυχοι κάτω απ' το χώμα τους, πέρασαν. Τώρα οι ήρωες κοιμούνται ανήσυχοι. Γιατί τη θυσία τους δεν την πήραν μαζί τους. Την άφησαν κληρονομιά σ' αυτούς που θάρθουν - όχι για να επαναλάβουν τη θυσία - αλλά για να την κάνουν δύναμη που προλαβαίνει τις - τέτοιες –θυσίες», είχε πει ο ποιητής υμνώντας τους αγώνες του λαού μας για τη λευτεριά, και σημειώνοντας επίσης με νόημα: «Φύλακες Γρηγορείτε για να μην σας πιάσουν στον ύπνο κείνοι που κυνηγούν τον ύπνο σας».

  Σεβαστή ηγεσία,
  Κυρίες και κύριοι,

  Αναμφίβολα και οι δικοί μας ήρωες σήμερα κοιμούνται ανήσυχα και αναμένουν από όλους εμάς έργα και μόνον έργα. Αυτοί που έπραξαν το ύψιστο χρέος προς την πατρίδα, απαιτούν από μας να αγωνιστούμε για να μην πάει στράφι η δική τους θυσία, για να αισθάνονται δικαιωμένοι οι δικοί τους άνθρωποι, για να μην επέλθει εν τέλει ο επαπειλούμενος μαρασμός της Ελληνικής Αστυνομίας.

  Θα πείτε ίσως ορισμένοι, ότι είμαστε υπερβολικοί, αλλά προσωπικά, προτιμώ τον χαρακτηρισμό αυτό, από το να βρεθούμε όλοι μαζί στη δυσάρεστη θέση να θρηνολογούμε το χαμό κάποιων άλλων συναδέλφων μας, το χαμό ανθρώπινων ζωών.

  Επισημαίνουμε λοιπόν για άλλη μια φορά, ότι καθήκον και χρέος της Πολιτείας είναι να παρέχει στον Αστυνομικό όλα εκείνα τα εφόδια, τα εχέγγυα και τα μέσα που θα τον θωρακίζουν και θα τον διασφαλίζουν κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο κατά την εκτέλεση της αποστολής του. Δυστυχώς, τα οικονομικά μέτρα που εφαρμόζονται στη χώρα μας για την αντιμετώπιση του χρέους, πλήττουν το αξιόμαχο και την αξιοπιστία και της Ελληνικής Αστυνομίας. Πλήττουν προσωπικά τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσές μας, ενώ έχουν επιδράσει αρνητικά ακόμα και στο να μην εφαρμόζονται οι ευνοϊκές διατάξεις που έχουν ψηφιστεί μετά από δικούς μας αγώνες για την αρωγή των συναδέλφων εκείνων που τραυματίζονται εν ώρα υπηρεσίας ή ακόμα και των οικογενειών των συναδέλφων μας εκείνων που φεύγουν πρόωρα από τη ζωή.

  Απευθυνόμενοι, τέλος, στις οικογένειες όλων των αδικοχαμένων συναδέλφων μας, θέλουμε να τις διαβεβαιώσουμε ότι αναγνωρίζουμε τη θυσία τους και δεν εφησυχάζουμε.

  Έχουμε βαρύ το χρέος να τους θυμόμαστε και να τους τιμούμε.

Αιωνία τους η μνήμη.

Είσαι Εδώ : ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΟΜΙΛΙΑ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΠΟΑΣΥ: "ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ ΑΝΗΣΥΧΟΙ"