Γιατί αγωνιζόμαστε σήμερα

Η πολιτική της οικονομικής αφαίμαξης των εργαζομένων στο όνομα της σωτηρίας της χώρας σε συνδυασμό με τις περικοπές των λειτουργικών δαπανών των υπηρεσιών του κράτους, συνεχίζουν να πλήττουν και τον δικό μας εργασιακό χώρο, προκαλώντας σε όλους μας νέα οξυμένα προβλήματα.

Παρά τις έντονες διαμαρτυρίες μας, η κυβέρνηση ενώ επιδεικνύει «υποδειγματική συνέπεια έναντι των ξένων δανειστών, δεν θέλει να αντιληφθεί πού οδηγεί με την πολιτική της τον Έλληνα αστυνομικό και σε τι περιπέτειες βάζει την ασφάλεια των συμπολιτών μας.

Ώριμα αιτήματα βαλτώνουν, άλλα παραπέμπονται στις Καλένδες και το κυριότερο, έχει ήδη ψηφιστεί από τη Βουλή η περαιτέρω κατακρεούργηση των ειδικών μισθολογίων σε ποσοστό 10%, με ταυτόχρονη κατάργηση του εκλογικού επιδόματος, χωρίς να επιδεικνύεται η παραμικρή βούληση για τη διασφάλισή μας!

Η Ομοσπονδία μας, όπως έχουμε ήδη αποφασίσει, αντλώντας τη δύναμή της από όλες τις Πρωτοβάθμιες Ενώσεις, τις οποίες θέλει πάντα πρωτοπόρες στον αγώνα, κλιμακώνει τη δράση της. Με νέες, πιο δυναμικές μορφές κινητοποιήσεων, καλείται να δώσει την οφειλόμενη απάντησή μας για τον εμπαιγμό που υφιστάμεθα όλοι εδώ και δυόμισι χρόνια.

 

Η χώρα οδηγείται σε πρόωρες εκλογές, τα πολιτικά κόμματα θα κάνουν «ταμείο», ενώ όλοι εμείς, η Ομοσπονδία και τα σωματεία της, είμαστε υποχρεωμένοι να δώσουμε τον δικό μας αγώνα στην πιο κρίσιμη καμπή της ιστορικής μας πορείας.

Όταν όλα γύρω μας έχουν καταρρεύσει, όταν ξηλώνεται το κοινωνικό κράτος, όταν κάποιες δημόσιες υπηρεσίες εκχωρούνται στους ιδιώτες και βλέπουμε ότι και το δημόσιο αγαθό της ασφάλειας μπαίνει στην κλίνη του Προκρούστη, ουδείς δικαιούται να εφησυχάζει. Μέσα στη γενικευμένη σύγχυση, την απαξία και την έλλειψη συγκεκριμένου οράματος για το αύριο της κοινωνίας μας, ευθέως απειλούνται οι δημοκρατικές μας κατακτήσεις, ακόμα κι εκείνη του συνδικαλίζεσθαι, όσο κι αν είναι κατοχυρωμένη δια νόμου.

Δεν δικαιούμαστε εμείς οι σημερινοί συνδικαλιστές αστυνομικοί, που τα βρήκαμε σχεδόν όλα έτοιμα, να παραδώσουμε στην επόμενη γενιά των συναδέλφων μας καμένη γη. Οφείλουμε να σταθούμε όρθιοι, να αντλήσουμε δύναμη από τα διδάγματα της συνδικαλιστικής μας ιστορίας, ώστε να αγωνιστούμε σθεναρά και τίμια, για να μη διαψεύσουμε τους συναδέλφους μας, τους σημερινούς και τους επόμενους. Διότι όσο ενοχλείται η κατεστημένη εξουσία από τη λειτουργία μιας δυναμικής, δίκαιης και δημοκρατικής Ελληνικής Αστυνομίας, άλλο τόσο ενοχλούμαστε εμείς από την απαξίωσή της με την διαρκή εκχώρηση αρμοδιοτήτων και εξουσιών σε αμφιβόλου ποιότητας και σκοπιμοτήτων σχήματα και εταιρείες ασφαλείας...

Το αγαθό της ασφάλειας είναι για όλους και δεν μπορεί να παρέχεται επιλεκτικά στους λίγους.