Αθήνα,29 Ιουλίου 2025

          Αρ. Πρωτ.314/2/50

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Η πτώση των βάσεων της Σχολής Αστυφυλάκων της Ελληνικής Αστυνομίας για την ΠΟΑΣΥ δεν είναι κεραυνός εν αιθρία.

Για όσους αγωνίζονται πραγματικά για το μέλλον του θεσμού και συγχρόνως για το παρόν και το μέλλον του αστυνομικού προσωπικού, είναι γνωστές οι αγωνιώδεις μας εκκλήσεις για την εφαρμογή μιας άλλης πολιτικής έργω και όχι λόγω, φιλικής και αποτελεσματικής για το αστυνομικό μας σώμα.

Και είναι όλες γνωστές και στους κυβερνώντες διαχρονικά, ιδίως δε μετά τα μνημόνια, όπου «το θερμόμετρο χτύπησε κόκκινο» και τα συμπτώματα διάλυσης έρχονταν από παντού…

ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΟΥΜΕ, επομένως, σε όσους βλέπουν ξανά το δένδρο και όχι το δάσος και κυρίως σε όσους τυχόν «αναλυτές» θέλουν να χρεώσουν στην ΠΟΑΣΥ και αυτήν την δυσμενή εξέλιξη, ότι η πτώση των βάσεων μπορεί να αποδίδεται θεωρητικώς στην προσφορά και στη ζήτηση των υποψηφίων των σχολών, σε ό,τι αφορά ωστόσο τη Σχολή Αστυφυλάκων τα αίτια είναι πολύ βαθύτερα. Σχετίζονται δε ευθέως τόσο με τη αστυνομική λειτουργία και εκπαίδευση όσο και με συγκεκριμένα κοινωνικά, οικονομικά και θεσμικά ζητήματα. Ας μιλήσουμε λοιπόν, επί τούτων:

Α) Η αύξηση του αριθμού εισακτέων δεν αποτελεί δικαιολογία διότι η φθίνουσα πορεία είχε καταγραφεί εδώ και χρόνια, με την ΠΟΑΣΥ να πρωτοστατεί στον αγώνα, για περισσότερες προσλήψεις αστυφυλάκων, από έτος σε έτος.

ΖΗΤΉΣΑΜΕ συγκεκριμένο προγραμματισμό που θα λαμβάνει υπόψη του τη γήρανση του σώματος και τις νέες απαιτήσεις της κοινωνίας και του κράτους. Εμείς βλέπαμε και προειδοποιούσαμε ότι η Σχολή Αστυφυλάκων, ως Σχολή με υψηλό αριθμό μορίων, για να διατηρήσει το κεκτημένο της, έπρεπε να αναβαθμιστεί και να υποστηριχθεί, ακολουθώντας τα διεθνή πρότυπα της αστυνομικής εκπαίδευσης.

Επί όλων αυτών, υπάρχουν ατελείωτες παρεμβάσεις και προτάσεις του συνδικαλιστικού μας κινήματος με πιο πρόσφατες τις ανακοινώσεις των Ενώσεων  Αστυνομικών Υπαλλήλων Ηρακλείου, Λάρισας, Βορείου Δωδεκανήσου, Νοτίου Δωδεκανήσου, Λέσβου, Σάμου, Χίου και Κυκλάδων.

 Για περισσότερα, παραπέμπουμε στο σημείο 16) του Ψηφίσματος του 35^ου συνεδρίου για την Αναβάθμιση - Ανωτατοποίηση των Αστυνομικών Σχολών (νόμος 4962, ΦΕΚ A' 148/28.07.2022) και τα μέτρα που πρέπει να προωθηθούν περαιτέρω (συμμετοχή εκπροσώπου μας στη διαδικασία εκδημοκρατισμού της αστυνομικής εκπαίδευσης, επίλυση των προβλημάτων των δοκίμων (διαμονή, πρακτική εκπαίδευση, αποζημιώσεις, δυνατότητα εγγραφής σε κατά τόπο Ενώσεις κλπ), επανεξέταση του ασφαλιστικού καθεστώτος των νεοεισερχομένων, καθόσον προβλέπονται 40 έτη ασφάλισης και ηλικία 62 ετών για συνταξιοδότηση (άραγε ποιος ενδιαφέρεται όταν γνωρίζει ότι θα πρέπει να υπηρετήσει 44 συνεχόμενα έτη, χωρίς δυνατότητα πρόωρης εξόδου ή ευνοϊκής πρόβλεψης, παρότι το λειτούργημα είναι από τα πλέον στρεσογόνα και επικίνδυνα);

Β) Επιπλέον, ποιος ευθύνεται για αυτήν την απίστευτη βραδύτητα που παρατηρείται στην υιοθέτηση των προτάσεών μας για την αστυνομική εκπαίδευση, την ίδρυση σκοπευτηρίων, την αναπροσαρμογή των μέσων επιχειρησιακής εμπλοκής και δράσης, όταν αυτές καταφανώς αφορούν την καρδιά του αστυνομικού σώματος, την πηγή ζωής και ύπαρξής του σε έναν κόσμο που από παντού εκπέμπει SOS και οι κοινωνίες αναζητούν σανίδα σωτηρίας στο μοναδικό θεσμό που υπάρχει για την προστασία τους από τους εσωτερικούς κινδύνους;

Γ) Αλλά μήπως είχαν καλύτερη τύχη οι προτάσεις μας για τον εκσυγχρονισμό, την αναβάθμιση και την αποτελεσματικότερη λειτουργία των υπηρεσιών του σώματος, έτσι ώστε αυτή να αποτελεί ισχυρό κίνητρο και να προσελκύει το ενδιαφέρον  των υποψηφίων;

Δυστυχώς όχι! Τονίσαμε ότι η αναδιάρθρωση των αστυνομικών υπηρεσιών χωρίς διάλογο και επιστημονική τεκμηρίωση δεν θα φέρει τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα. Αντί να έχει καταστεί σαφές το νέο δόγμα εσωτερικής ασφάλειας με επαναπροσδιορισμό του ρόλου της Ελληνικής Αστυνομίας, την απεμπλοκή αυτής από τα ξένα προς την αποστολή της έργα και τον καθορισμό της συνεργασίας με άλλες υπηρεσίες ασφαλείας και αρχές Πολιτικής Προστασίας.

Δ) Φτάσαμε, λοιπόν, στο σημείο να ανησυχούμε όχι μόνο για την ελλιπή αστυνόμευση και τη μείωση της εμπιστοσύνης των πολιτών, αλλά και για

-τη ραγδαία πτώση του βιοτικού επιπέδου των αστυνομικών, λόγω των χαμηλών αποδοχών σε σχέση με τους κινδύνους,

-για τους παθόντες και ασθενείς εν ενεργεία συναδέλφους μας,

-για την αυξημένη επιθετικότητα κατά αστυνομικών και την κοινωνική αμφισβήτηση,

-για την υπηρεσιακή αβεβαιότητα εξαιτίας των μεταθέσεων και των αποσπάσεων και τόσα άλλα.

Τα τονίσαμε όλα αυτά ξανά, μόλις πριν μερικούς μήνες στο συνέδριό μας, ενώπιον όλων -Πολιτικής και Φυσικής Ηγεσίας και Πολιτικών Κομμάτων. Δεν είναι ελκυστική πια η μπλε στολή ούτε για τους γονείς αστυνομικούς  που δεν θέλουν τα παιδιά τους να συνεχίσουν να τη φορούν, ήταν ακόμα μια κραυγή αγωνίας!

Ας μην πέφτουν λοιπόν από τα σύννεφα οι «συνήθεις ύποπτοι» για το υποκριτικό τους ενδιαφέρον για το παρόν και το μέλλον της Ελληνικής Αστυνομίας. Από λόγια χορτάσαμε…

Κύριε Πρωθυπουργέ,

Απομένει ελάχιστος πλέον χρόνος έως την κομβικής σημασίας παρουσία σας στην 89^η ΔΕΘ. Από εσάς εξαρτάται αν βαδίσετε την πεπατημένη ή αν διορθώσετε τόσα και τόσα λάθη. Θα είμαστε εκεί και θα σας ακούσουμε. Ελπίζουμε να μη μας διαψεύσετε.